TÜKENİŞ

Hayata beþ kala
veda ediyordu yaþamaya
çatlamýþ topuklu,kirli ayaklarýyla
sürüklüyordu terliklerini boyna
göremediði sonsuz karanlýklara
bitap düþmüþtü yoksulluða
cep delik.cepken delikti
kirletilmiþ duygular ýrmaðýnda
yüzdürülmüþtü yýllarca...
boþa mý kürek çekmiþti acaba
yoksa talih mi gülmemiþti ona
biçare yalnýzlýðýyla
salýnýrken yüksek kaldýrýmlarda
hangi insanlýk dem olup
girerdi yokluðunda koynuna
küfür etseydi eðer hayata
girmez miydi sonra günaha
durdu,düþündü dakikalarca
kývranýrken açlýðýyla
koyuverdi yorgun bedenini
kimsesizler duraðýndaki
ýslak asfaltta...
FÝLÝZ ATAY
Sosyal Medyada Paylaşın: