Hani 2

Ey yar!
Aþk ve þevkle yolcu olmuþum beni sana getiren yollarda,
Visal umuduyla yorulmak nedir bilmemiþim
Solmuþ olsa da betim benzim,
Can havliyle her yerde ismin zikretmiþim.
Ne zaman nur cemalin sevda sürmesi çekilmiþ gözlerimin önüne,
En manidar ahlarý çekmiþim derinden.
Gamzeli yanaklarýndan Muhammedi güleri dökülüyordu sanki.
Dökülen gülleri topluyor gönül vazomda biriktiyordum.
Evimin her tarafý tenin kokuyordu.
Koklamaya doymuyordum

Ey yar!
Bir anlýk firakýna dayanamayacaðýmý biliyordun.
Nur cemaline beni niye hasret býraktýn
Gönül mangalýnda sönmek bilmeyen aþk ve sevdanýn ateþini sen yaktýn.
Yaktýðýn ateþ daha sönmeden, elini masaya vurup eyvallah demeden,
Haþin ve celali bakýþlarla, bir baþýma býrakýp gittin beni.
Ne haldeyim hal ve ahvalimi hiç merak etmiyor musun?
Sen bu kadar zalim deðildin!
Hani ben olmadan, hayatýn hiçbir anlamý yoktu?
Hani ben olmadan, uzaklarýn yakýn, yakýnlarýn uzak olmazdý?
Hani ben olmadan, gönül sazýn akort tutmazdý?
Hani ben olmadan, þirin uykulara uykulara hasret kalýrdýn?
Hani ben olmadan betin benzin sararýp solar
Aðzýn tadý tuzu kaçardý?
Hani ben olmadan,öz vatanýnda muhacir olurdun?
Allah peygamber aþkýna bir þeyler söyle!
Bir þeyler söyle ki, tarihe mal olacak bu firakýn sebebi hikmetini bileyim.
Gönül bahçelerinde el ele kol kola dolþamayý,
Aþk dolusu bakýþlarla sana meftunluðumu,
Kesik uçlu kalemlerle seni sana yazmayý,
Bülbül misali þakýyan dilimle seni senden sormayý,
Ne kadar özlemiþim bir bilebilsen?

Ey yar!
Sevdalýlar meclisinde aþk ve sevdamýz konuþulurken,
Sevdalýlar diyarýnda herkes bizi parmakla gösteriyorken,
Gönül pýnarýmýz gümbür gümbür þarýl þarýl berrak akýyorken,
Gül sevdalý bülbüller gönül bahçemizde çok dertli þakýyorken,
Ne oldu da birbirimize böyle hasret kaldýk!
Hani gözlerimin içine baktýðýnda kendini görüyordun,
Hani seni ölesiye sevdiðimi çok iyi biliyordun,
Hani ben olmadan, en aydýnlýk yolarýn zifiri karanlýk olurdu,
Hani mutlu çiftler yarýþmasýnda ,ilk üçe girerdik,
Hani satýþ rekorlarý kýran sevda kitaplarýnýn ana fikri biz olurduk
Hani bu üç günlük fani dünya hayatýnda her daim alnýmýz açýk baþýmýz dik yürürdük
Þimdi yandýkça eriyen mum misali boþu boþuna eriyoruz.
Beni bana muhacir etmekle,
Beni bana küstürmekle,
Beni yaþarken öldürmekle,
Beni analý babalý yetim býrakmakla, ne geçiyor eline?

Ey Yar!
Bu yaptýklarýnla þeytanýn ekmeðini yað ile bal sürüyorsun
Herkes aþk ve sevdamýza özenip gýpta ederken,
Herkes menzil murat aldýran yollarda güle oynaya yol alýrken,
Herkes kumrular gibi koklaþýrken,
Aþkýn ulu daðlarýnda “seni seviyorum” naralarýný atarken,
Dünya nimetlerini acýlaþtýran ölümü unutmuþken,
Sevdalý gönüllerimizde otað kurmuþken,
Aþkýn mektebinden birincilikle mezun olabilecekken,
Aþk ve sevdamýz doktora tezlerine konu olabilecekken,
Ne oldu da birbirimize yedi yabancý gibim olduk?
Bak su misali akýp giden zaman bile durmuþ sanki
Soframdaki taamlarýn kaçmýþ lezzeti, olmuþ yaðsýz tuzsuz.
Beni üzmekle mutlu mu oluyorsun?
Sen bu kadar vicdansýz olamazsýn?
Benim tanýdýðým sen, sen deðilsin sanki.
Cennetlik iken, böyle yapmakla kendini cehennemlik ediyorsun!
Su gibi aziz iken, kendini bir hiç uðruna deðerden düþürüyorsun!

Ey yar!
Sen, sadece senden baþkasýný görmek istemeyen gözlerimin feri,
Sen, baþýmýn tacý, gönlümün en nadide sultaný,
Sen, yaþama hazým,
Sen, pazýlý bileklerimin güç ve kuvveti,
Sen, dünüm bugünüm yarýnýmsýn.
Bunlarý asýrlýk çýnar aðaçlarýna mahirce kazýdým.
Ben, beni sana getiren yollarda,aþk ve þevkle yolcu olmaya devam edeceðim!
Menzil murad alsam da almasam da ben seni, Kerem gibi,
Mecnun gibi, Tahir gibi, Ferhat gibi,Yusuf gibi,
Bu emanet can bu tende oldukça seveceðim, seveceðim, seveceðim seni!
01/Mart/2018

Sosyal Medyada Paylaşın: