Asırların es geçtiği tahta bir kapıda paslı bir kilidim

izle beni
toprak kokusuna karýþan gölgemi
sessizce damýt þiirlerime ruhunu



þiirlerimde yedi renkli çiçeðim
en çokta kýzýl gülüm aþk kokan
güneþin yaktýðý çöl gibi



izle beni
topraða damlayan ter gibiyim
güne bakan çiðdemim
bereketin emekle harmanlandýðý



tahta bir kapýda
paslý bir kilidim belkide
asýrlarýn es geçtiði
ve kiraz aðacýna yaslanan
bir ihtiyarým kim bilir



izle beni
düþlerimden uzak
bir saksýda içi kuruyan menekþeyim
eflatun renginden sýyrýlan
her gün yeniden uyanýyorum
güneþin alnýndan öpüp
ve sonra gölgemi sýyýrýp
özüme dönüyorum
topraða karýþýp









Sosyal Medyada Paylaşın: