kar yağar saçlarıma
mýzraðýn pençesinden akan son damlayý
gül diye gömleðime sessizce bulaþtýrdým
bir örümceðin çizgisindeki gizemli havayý
kanat çýrpan güvercin gibi, ruhumla tanýþtýrdým.
***
gidersen eðer, karlar yaðar saçlarýma
bir fýrýncý küreði gibi, taa ciðerden yanarým
bazý insanlar vardýr, derindir içten yaralarý
sevdanýn yaþýmý olurmuþ, ben hissettiðimle varým.
***
bilerek ve isteyerek, unutmak mý kendini !
yaa, bu hareketin baþkaca ne anlamý olur ?
bir orman bir tohumda, gizlerde kendini
lakin, dikenler ve güllerde yan yana olur.
***
herkesin yolu kendine çýkar, arama baþka yerde,
bir yol buldum yol içinde, baþý bulaþmýþ derde
eskilerden bir söz vardý, þöyle kalmýþ hafýzamda
ben derdimi seviyorum , þimdikilerde o dert nerdee !
***
insan sevdikçe güzelleþirmiþ, hani derler ya!
ya kalp ruhen uzaksa, taþlaþmýþ sa sevgisiz
ben geç anladým taþýn sert olduðunu, bazen kafa yarar ya!
sevgi bilmese de yüreðinde taþýmak, sevmektir nedensiz.
***
yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.