Þehadet parmaðýmý kalbinin üzerine koyup La aþk-ul illa sen demek istiyorum Sevgili, ruhum cemaline maþuk Lakin endiþeler beynimin kapýlarýný zorluyor Savaþlarýn doðurduðu yetim çocuklarý gördükçe Aklým duygularýma kilit vuruyor
Gözlerinde feyz-ul cebir Kirpiklerine asýlý umutsuzluðun ipinde sallanýyorum Yanaklarýmýn çukurlarýna devrilen acýlar Ruhumu cehennem ateþinde kavuruyor Ýçimden parçalanmýþ çocuklarýn bedenleri geçtikçe Ýçimin bütünlüðünden utanýyorum Bu yüzden korkuyorum anne olmandan Ve ürküyorum yetim çocuklara babalýk etmekten
Ne olur… Günleri, aylarý ve takvimleri sorma Tutarsýz geliþine, Orantýsýz gidiþine vurgunum deme Yüzündeki bu vuslat nedir Nedir seni benden alýkoyan deme Dudaklarýmýn kýyýsýna vuran dua Üþüyen avuçlarýmda donuyor sanki Gece dipsiz acýlarýn kalbi Sahipsiz dua’da evrilen dilim Kekremsi bir tat býrakýyor damaðýma Kaðýtta ucu kýrýlmýþ kalemin inlemesi Yetim þiirlerde, boynu bükük duygular Ve ben saklýmda aþk-a iman ettim La aþk-ul illa sen diyorum Duy ve kabul et beni yüreðine Ama daha çok bekleme ne olursun…
Stockholm / 02-03-2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semihhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.