Dumanım Külümden Ayrı Tütüyor.
Bak yine uykusuzum gurbetin ayaz gecelerinde
Düþe kalka geliyorsun yaralý yorgun düþlerime
Gecenin bilmem kaçýnda bölüyorsun uykularýmý
Saltanat duygularým zihnimi yoruyorsun
Kor gibi özlemin düþüyor yine yüreðime
Ben yandýkça ateþinden
Dumaným külümden ayrý tütüyor
Hýçkýrarak aðladýðým gecelerde sen
Gözlerimin önünde perde perde sen
Ayrý düþtük yaban elden
Gönül vazgeçmiyor senden
Rüyalarýmda hayallerimde
Gecemde gündüzümde sen vardin heryerde
Iþýklar söndüðünde
Hayalin aydýnlatýyor bu þehrin sokaklarýný
Dindiremediðim bir acý taþýyor yüreðim
Oysa Umudum var dý senli yarýnlara
Dinmeyen gönül yaram
Gizli sevdam
Unutmam beklerim seni yanan kalbim çýrpýndýkça
Yine seni haykýrýyorum karanlýk sokaklara
Akþamýn kýzýlca kýyameti akýp gidiyor gözlerimde
Geceler aðlýyor ay ýþýðý sessizliðinde
Yine bir gün daha bitti acýlar içinde
Yine benim gözlerim uykusuz
Sensizlik damlýyor gecemden
Ben yandýkça ateþinden
Dumaným külümden ayrý tütüyor.
ÞiiR_Yaralý_34/01.03.2018/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.