ANNE
Ömrümün bittiðini nasýlda fark edemedim
Yýllarýn çabucak kayýp gittiðini pamaklarýmýn arasýndan
Nasýlda hiç düþünemedim sonumun ölüm olacaðýný
Ne kadar küçüktüm ne kadar mahsun
Türlü türlü hayalini kurardým mutluluðun
Hey gidi annem heyy
Beni neden doðurdun
Hayat görkemini kaybetmiþ
Bu sen misin yaþamak, bumu huzurun?
Gözüme karanlýk yaklaþýyor Aþk
Hani nerde umudun?
Bu defa fena tökezledim bu defa kalkýþ yok
Tükeniyorum anne,elimi tutanlar yalan oldu
Bende bu kadar yanlýþýn içinde talan
Bir gölgedir ki sarmýþ etrafýmý hiç sorma
Hasret kaldým pembe rüyalý derin uykulara
Artýk hep kabus görüyorum anne
Ýster hayra yor ister yorma
Tadý kalmadý be anne
Caným biþey istemiyor
Pek biþeyde zevk vermiyor
Ýçkide içiyorum sigarada
Belki hakkýný helal etmezsin bana ama
En azýndan yalan yok dilimde korkma
Bazen sokaklara atýyorum kendimi
Kaybettiðim gençliðimi arýyorum
Hani bir arkadaþ görsem sorucam nerde diye
Yok be anne
Herkes týkýlmýþ kalmýþ dünya denen kafese
Yaralý caddeleri yorgan yaptým sýrtýma
Yýldýzlar yastýk toprak döþek
Ýstanbul da tükeniyorum parça parça ,tek tek
Neyse ben kaybettim anne
Sýradan hayallerime yenik düþtü gençliðim
Artýk eskisi kadar gençte deðilim
Ýnan bana bir limaným yok sýðýnacaðým
Ve senin bir oðlun yok öpüp koklayacaðýn
Hoþçakal Annem cennetten gelen meleðim
ben düþlerimde hep o büyümeyen mahsun çocuk olarak kalacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.