TOMURCUK GÜL
Aramýza öyle duvar ördün ki
Geçen ömre raðmen, aþamýyordum
Ayrýlýkla beni neden vurdun ki
Bir ölü gibiydim, yaþamýyordum
Yýllar var ki kalbim, hep alev alev
Aþkýn ateþiyle, yanýp kül oldu
Býrak þu inadý, gel yürekten sev
Hasretin sevdama, artýk zül oldu
Ararým yeniden kayýp dünümü
Ýçimde kapanmaz, bir yara mazi
Vuslatla görürdüm, mutlu sonumu
Býraksaydýn eðer gururu, nazý
Karanlýk düþlerim, bak senden yoksun
Oysa ne hayaller kurmuþtum inan
Aradýðým, hiçbir yerde, sen yoksun
Tesellim olmadý, verdiðin zaman
Vefada kalmadý, artýk tahammül
Bekletme ne olur, vakit geçmeden
Açmadan solacak, o tomurcuk gül
Seven gönlüm senden, hiç vazgeçmeden
27. 02. 2018
Zül: ayýplanacak þey, utanç verici, küçültücü davranýþ.
Düþkünlük, alçalma, küçülme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.