Yoruldum Anne Hayatýn kahrýný çekmekten omzumda boyumdan büyük yük taþýmaktan.. Yaþanmaz bir hayatý yaþamaktan Mutlu olmaya çalýþmaktan olamamaktan Belki bir gün kader güler ümidiyle beklemekten.. Yoruldum anne
Biraz da alýþtým Düþ kýrýklýklarýna Ýnsanlarýn vefasýzlýðýna Yalandan yüzüme gülmelere Menfaatçi dostlara ve yalnýzlýða anne en çokta yalnýzlýða alýþtým anne.
Hayat soðuk.. Üþüyorum Anne.. Ýnsanlar da insanlýk yok, Dost düþman belli deðil, Herkes doðduðuna piþman, Hayat acýmasýz, Tut elimden, Düþüyorum Anne.
Sakla beni Anne Yalancýlardan, riyacýlardan, Dost görünen düþmanlardan, Sever gibi yapanlardan, Yarý yolda býrakandan Çivisi çýkmýþ bu Dünyadan, Sakla beni Anne!! . 10.12.2014 Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeminli Şiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.