Kainatta bir dinginlik Büyük bir huzur var Gündüz güneþ Gece ay Yol gösteren kýlavuz gibi Ayýn önüne dizili yýldýzlar var.. Sabahý inleten raylarda Geçip giden tren var. Karanlýðýn yakasýndan tutmuþ þafak; Manevi saflýða açýlan kapýdan Girenler var.. Zat-ý pat-ý dünyayý Arýlaþtýran bir güç var Bütün harfler dizilmiþ yan yana En baþta Elif var!.. Evveli ve ahirin içinden; Uzayan Lam-Elif: Bir yerden Pek uzaklardan Dolanýp gelmiþ; Elif Çeþmesinden su olup akýyor Ýçime cevdet-i fehm gibi Dolup taþýyor.. Sonra geliyor Cevdet-i kariha Beni kavra!!!.. Ve Cevdet-i zihn Cev cev çoðalýyor Anlam anlamý söküyor Cülbeler tel tel dökülüyor Ýçimde bir remz!.. Ýçimdeki Remziye ile ayakta Þafak söktükçe; Cülüs-u Hümayün üstünde Cevdet-i kariha Arþa doðru kanatlanýyor.. Remz þimdi hür kuþ; Remziye Lam-Elifle þafaklarda Elif gibi evveli aydýnlatýp; Ahiri duyumsatýyor. Not:cevdeti fehm:anlayýþ iyiliði,tazeliði,üstünlüðü/cevdeti kariha:kavrama tazeliði,üstünlüðü/Cevdeti zihn:zihin üstünlüðü/cev:tane,tane/cülbe:onulan yara derisi/cülüsü hümayun:padiþahýn tahta çýkmasý/ remz:iþaret,/remziy:si mgesel
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.