Bir kadın ağlarsa o şehir dökülür bulut bulut
akasyameral
Bir kadın ağlarsa o şehir dökülür bulut bulut
saçlarýna kelebekler iliþirdi
rüzgara karýþýrdý renkleri
ne zaman suskunlaþýr sa içimdeki kalabalýklar
gözlerimden sen damlardýn
hüzün çukurlarýnda gömerdin sevdamýzý
sen gamze derdin ben gül çukuru
ömür çukuruda derdi zaman
ve senli benli olurdu içine düþtükçe
uzansam dokunsam uykularýna
mor fistanlar biçse kelebekler ruhuna
saçlarýna sürsem ýtýrlý yaz akþamlarýný
üþür mü içimdeki yangýnlar
çocuklaþýrdý kocaman gözlü yaþlýlýðým
boncuk boncuk iþlerdim gönül yakama sevdamýzý
ellerimde çoðalýrdý kelebek renkleri
gül çukuru gülümsedikçe
kendi külünde yanardý anka doðumlarý
doðmadan ölünürdü sen küsünce
acýn içime doðrardý ekmek niyetine canýmý
kanatýrdý ardýç çiçekleri gibi baharý
dudaklarýmý bir titreme kaplardý
sözcükler bir birine kenetlenirdi
boðazýma binlerce düðüm atardý
ve ben suskunlaþýrdým
o vakit gül çukuru daðýtýrdý kuruyan tebessümünü
ben gibi aðýt dizerdi ahu içen kadýnlar
ben gibi gönül çukuruna gizlerdi yaþlarýný
bir yandan küllenirdi kelebek gülüþleri
bir yandan yanardý mum ýþýðýnda
uzansam gül kokulu yalnýzlýðýna
okþasam suskunluðunu
bir kadýn aðlarsa
o þehir dökülür bulut bulut
susar renklerin gizemli sesi
þimdi senden çok uzakta
yabancý bir þehirdeyim
yaðmurlarýn ruhumu yýkadýðý
kelebeklerin özgürcesine yanmadan ýþýðý öptüðü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.