Özümsün Öz/lendiðim Özlediðimsin Gerek olan Papatya falýndaki son yaprak ise derdin Kaçýrýrým gözlerimi gözlerinden Kursaðýmda kalsýn heveslerim Sýcak ekmeði bekler gibi Beklerim yine Yolunda gitsin aþklar Çýkmasýn Yü/rayýmdan Sana uzaktan yandýðýmý duymasýnlar Uyurken bile Nefesini duyumsayayým Gaipten kokunu hissetmek zor yoksa Zati satýlmýyor Mutluluk , aþk Tutam tutam yahut kiloyla Israr etmiyorum Ýnkar da Sen yetersin Kokun yeter Bin dönem sürsün bakýþlarýn Ruhumun dehlizlerine aþk tut aydýnlansýn Sol yanýmdan tut Ta dört bir yaným Boþvermiþliklerime karþý bir tezsin Grileþtirdiklerime Rengarenksin ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan Gündoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.