BİR YUNUS GELDİ GEÇTİ
BÝR YUNUS GELDÝ GEÇTÝ
Bir Yunus geldi geçti bu yerden, bu topraktan,
Özü sevgi doluydu, sözü sevgiden yana,
Çiçeðe gönül verdi, ilham aldý yapraktan,
Dillerde Yunus oldu, yol aldý Hak’tan yana.
Özü sevgi doluydu, sözü sevgiden yana.
Mevlana, Hacý Bektaþ ayný yolun yolcusu,
Çaðýrdýlar âlemi sevginin otaðýna.
Sakarya dile geldi Hak diye çaðladý su,
Nice sevdalar düþtü bu nehrin yataðýna,
Çaðýrdýlar âlemi sevginin otaðýna.
Gül yüzlü peygamberin dolaþýrken izinde,
Heybesi omuzunda gezdi Anadolu’yu.
Bilirdi boþtu dünya, zerre yoktu gözünde,
Boþu kendine aldý, ele verdi doluyu.
Heybesi omuzunda gezdi Anadolu’yu.
Hakkýn gönül evinde gönül aradý Yunus,
Onun ruh âleminde ilimdi sermayesi.
Kýrk yýl odun taþýdý menzile vardý Yunus,
Yarataný bulmaktý mâniadaki gayesi,
Onun ruh âleminde ilimdi sermayesi.
Yunus gibi olmak var varlýðýn kapýsýnda,
O ki korur kulunu, þefkati pek yücedir.
Ona yönelmek vardýr insanýn yapýsýnda.
Hele bir dön yüzünü yücelerden yücedir.
O ki korur kulunu, þefkati pek yücedir.
Önce insan der Yunus, elif gibi doðru ol,
Sevilen ol, seven ol, sevgidir iþin baþý,
Sen de bir gönül kazan, felahý sevgide bul.
Önce kendini yokla, sonra ele vur taþý,
Sevilen ol, seven ol, sevgidir iþin baþý.
Yunus gönül þehrinin manevi bekçisidir,
Dünyaya el uzatmýþ, özde sevgi yoðurmuþ.
Âleme sevgi sunmuþ, sevgi dilekçesidir,
Hakikat Hakta demiþ, halký Hakka çaðýrmýþ,
Dünyaya el uzatmýþ özde sevgi yoðurmuþ.
Yunus bir gönül eri, çaðýrýr peygamberi,
Taptuk Emre yolundan tutunur Yesevi’ye.
Her an doðruyu arar Kuran onun rehberi,
Yaratandan ötürü talip olur sevgiye,
Taptuk Emre yolundan tutunur Yesevi’ye.
Söyle be gafil gönlüm örnek sana yetmez mi?
Daha ne duruyorsun tut pirin eteðinden,
Ömür dediðin ne ki bir gün olup bitmez mi?
Arý ol da bal sýzdýr Yunus’un peteðinden,
Daha ne duruyorsun tut pirin eteðinden.
Rabia BARIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.