GECE GEL Senin sessizliðin benim sensizliðim oldu Sensizliðim ise sessizliðim,hüznüm oldu..geceleri….gece......
Gece oldu mu bir hüzün kaplar yeryüzünü, Günün gürültüsünden karmaþasýndan uzakta Sessizdir her yer. Sessizlikte de bir hüzün yokmudur? Hüzün,benim can yoldaþým, Hüzün,kirpiklerimin arasýndan düþen gözyaþlarým, Hüzün,sessizliðimin yegane sebebi. Hüzünlüdür sessizlik....sessizdir gece....gecedir ben.
Sevgilim,gel ama gece gel. Gece gel de gündüz olup aydýnlanayým, Hüznüm yok olsun. Sessizliðim dönüþsün,neþeye cývýltýya. Gözyaþlarým bereket versin topraða, Bulutlardan düþen yaðmur damlalarýyla.
KASIM 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Teacher_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.