Uyandım senden kan ter içinde.

Uyandým senden kan ter içinde
Kollarýmdý bedenimi sýmsýký saran,saklayan
Usulca gizlendiðim yorganýmdan ayrýldým
Vücudum titriyordu,nefesimde bin hýçkýrýk

Zihnimi toparlamaya çalýþtým yavaþ yavaþ
Uyandýðým sen deðildin,sen eriþemediðimdin
Sen o an sadece tenimi rehin almýþ bir seraptýn
Odam soðuktu pencerem buðulu bulutsa soluk

Ey ! Yokluðu gözkapaklarýmdan dökülen sevgili
Ýþte o an yüreðim seni istedi, yüreðine yürümek
Sana yürüyemezdim dizlerim yorgun dermansýz
Yollarým uzun hasretin çýð gibi uçurum uçurum

Ruhumun tek sýrdaþý baharýn rengi beyaz kaðýt.
Ya kaþlarýmdaki kalem? Ýþte onlar güvendiler.
Dökülürken dizeye acýlar hýçkýrýyordu seneler
Kurdum sana uzun heceler ilk duyduðun çileler

Yazarken sordum kendime nedir senin sorunun
Dedi ben esirim sahibimindir þiirlerim þefkatim
Savrulan benliðimi serdim geceme gizlenerek
Ay’a düþtü hece gözlerde gülüþ bin bilmece.
Aygülün
Dizeleri
Sosyal Medyada Paylaşın: