GÖMEMEYİŞLERİMİN TINI...

ve þimdi...
Ýçimden ne mýsralar nede onlardan oluþan þiirler
gelmiyor dostum,geçtim artýk herþeyden
þimdi serde onlarýn tadlarý,hazlarý kaldý
yazmadýðým,yazamadýðým ukte kalan duygularým
kaldýmý bilemiyorum ama birçok gölgelerin,seslerin týnýlarý yok içimde
kim ya da kimler yok etti.. kimler yok etmedi ki!..
bizi bize düþüren,yine bizlerken,eriyen zamaný kim farkýnda
bir filiz,bir aðacý
bin filiz ormanlarý var ediyor...
týpký çocuk,çocuklar gibi büyüyor,emekle
bazýlarý doðmadan ölüyor da
anlaþýlmayan insanoðlunun kör ihtiraslarý yok olmuyor
ne kurþun geçiriyor, ne söz, ne sükut!
ardýna bak dostum!..
bir avuç topraðýn içine girmeden,sevgi tomurcuklarý ek!
çiçek,yaprak olsun ve yeþillerinde boylu boyunca uzan
uzan ki seni taþýyaný kucakla!..



Sosyal Medyada Paylaşın: