Göğsümde şubat ayazı yırtıkları dilimde suskunluğum

hüzünlü bir melodi yankýlanýyor
eski bir radyodan
erik yeþili bahar yorgunu mevsimler gibi aðlamaklý
düþüyorum tut beni ayla





gözlerine bakýþlarýmý emanet ettim
ellerimi yaralarýna
kirpiðinden inciten yalnýzlýðýný söktüm oluk oluk
düþüyorum tut beni ayla




ve bir gece aniden yýldýzlar düþüyor ayla
üþütüyor ruhumu koyu karanlýk
ve sonra kanatýyor yarasa çýðlýklarý ömrümü




özlüyorum
deðiþsekte ayla
zamana karþý uçuþuyor yaþ alan yýllarým

Sosyal Medyada Paylaşın: