Geceye mâtem indi, yaþlar var gözlerimde, Yüreðimi kavuran bu ateþ nedir söyle? Boðazýmda hýçkýrýk, duyulmaz sözlerim de, Ne çiçek var, ne kuþlar, bu ne mevsimi böyle?
Hasret aðaçlarýnýn yapraklarý döküldü, Mutluluk çilesinin örgüleri söküldü, O yârin özlemiyle, yine boynum büküldü, Sil sevdiðim gözünü, o nasýl bakýþ öyle?
Kalbindeki sýzýyý, içimde duyuyorum, Seni, rüyâlarýma alýp da uyuyorum, Mutluluða dolayýp, acýdan soyuyorum, Hadi gülümse bana, biraz merhamet eyle...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.