YEĞENİM HAKAN

YEÐENÝM HAKAN
Daha o bir sabiydi,günahý yoktu,
Dermaný bilinmez,bu nasýl dertti,
Derdi veren Allah derman vermedi,
Dayýn kurban olsun yeðenim Hakan.

Hep verirmiþ bize derdi Yaradan,
Benimde yüzüm gülmedi ANA dan,
Felek þaþýrdý gitmedi sýradan,
Sýrada ben vardým kurbaným Hakan.

Halka boncuk gözler, gitmez karþýmdan,
Çare olsa, Dayýn geçer,evden, barkýndan,
Hep bizmi geçeriz Kahbe çarkýndan,
Keþke ben öleydim yeðenim Hakan.

Doktora yalvardým çare bul dedim,
Uyuyorsa þu ciðerim al dedim,
O yaþasýn benim caným al dedim,
Sana caným kurban yeðenim Hakan,

Hasan deden keþke seni sevseydi,
Dilber eben, keþke caným deseydi,
Bacýmýn çektiði yetmedi miydi,
Mevlam sabýr versin ona, yeðeninin Hakan,

Erol dayýn kime göz yaþý döksün?
Elinden gelmezki þu kalbi söksün.
Çilesi bitmezki,göz yaþý bitsin,
Dayýn günün bekler,yeðenim Hakan.
Erol Köktaþ







Sosyal Medyada Paylaşın: