Senin Adın Şiir Olsun

geriye
bir düþ kalýr

insanýn en çaresiz aný
en karamsar olduðu zamanda vurur insaný
doðum öncesi bir sancýdýr bu
bir iðne deliði kadar acýyý
bir ömür taþýyabilir insan
buda dünyanýn en büyük yüküdür
yüreði sevda uðruna atan insanlarýn

yavaþ yavaþ saçlarý aðrýr insanýn
elleri, yüzü
ve gözleri
yavaþ yavaþ yaþar hayatý
ama çabuk ölümü yaþar insan

aslýnda her gün kokladýðýn çiçek
açmamýþtýr o gün
her gün yapraklarýný okþadýðýn aðaç
yapraklarýný dökmüþtür
deniz maviliðini yitirmiþtir belkide
tanýdýðýn insanlar yabancýlaþmýþtýr
tanýmadýðýn insanlarla doludur etrafýn
ceplerin ellerine büyük gelmeye baþlamýþtýr
ne aradýðýný bilmeden
bilmediðin bir þeyi bulmaya çalýþýrsýn

sonra sevdaya
iþte buradayým dersin
tam karþýndayým
gör dersin
gözlerime bak dersin
sev dersin
sar, sýmsýký sar dersin
sevda kördür görmez seni

sonra baþka bir insan olursun
baþka bir insaný seversin
kaçaný kovalasýn
yanýndakiler yabancýdýr çünkü
kapýný çalan yabancýdýr
gönlünü çalaný ararsýn

geriye
bir düþ kalýr
söyleyecek o kadar çok söz vardýr ki
söylemeden içimdeki mezarlara bölüþtürürsün
kaç mezar var içinde
kaç kez öldün
onuda bilmez insan
sadece yaþamadýðýný bilir

sonra durgun denizler kadar sessizleþirsin
sonra sessizce boðulursun
kendi içinde
çünkü aþk susmayý öðretir insana
acý çekmeyi
özlemeyi
yanmayý

dört yanýnda
dört tarafý beton duvarlarla çevrili bir hapishane gibisindir
soðuk, ürkek, mutsuz

ben de derin bir okyanus kadarsýn
sen de görüyorsun bunu
sen de biliyorsun
sen de yaþýyorsun
onlar da görüyor
onlar da biliyor bunu
bunu düþ sananlar
bizi öldü sanýyor sevgilim

senin adýn þiir olsun
ben içimdeki denize
seni mavi anlatacaðým sevgilim


ibrahim dalkýlýç

21.02.2018
23.15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: