Yerin altýnda çiçek yok, ölmeden gülü sev
Dalýnda þakýyan dil-i þeyda bülbülü sev
,,Güneþin doðuþunu’, göremezsin mezarda
Daða çýk, vakit varken seyreyle bu baharda
,,Yaþ kýrk’ göreceðim yaz’, ya otuz ya otuz beþ
Deðmez dünyaya kafa yormaya deðmez kardeþ
Gözlerindeki asýl çöp derdindir ya da gamýn
Bundan göremiyorsun ,,güzelliðini’ akþamýn
Ölünce özleyeceðiz kuþlarý, gökyüzünü
Hatta sobada yanan ateþin kýzýl közünü