fikri semah

Ten gemim delik; Dünya suyu almýþ
Rahmetin olmazsa, batacak bilensin
Ehli dünya; Köþeler,makamlar kapmýþ
Nankör nefsim;Ýmrenir,ah eder bilensin

Zaaflarým; Dört bir yanýmý sardýlar
Umudum elimden alýp, yordular
Seni tanýyýp tanýmadýðýmý, sordular
Tanýdým mý, tanýmadým mý bilensin?

Tanýdým desem; Yalan ,yalan olur
Tanýmadým diyen, Müslüman-mý olur?
Seninle iken sensizlik hesabý kalan verir
Asal sayýlarýn semazen-iyim bilensin

Çaresizliðim, cümle alemde ilanda
umudum sende ,gayrisi yalan,yalanda
sermayem gitti ,nefsim özüm talanda
Ýmdat, imdat; ’El Eman’ bilensin

Muhannet malýna, aklým yerinir
elin salýnan yarine, gönül sevinir
Gençlik gitti diye dizine dövünür
Sensizliðe yanmaz oldum bilensin

Varlýðýn güneþ gibi, ayan beyan
Hissetme meselesidir iman denen
Dilim Rezzak sýn der;Kalbim viran
Þüphe putum oyun eder, bilensin

Senin onca evliyan, güneþin var
Ahiret, melek,dünya taþýn var
Dünyan düzen;Baharýn ,kýþýn var
Senden gayrý kimsem yok, bilensin

Fikri semah etti; Bugün harfler
Elif Mürþid oldu, kalem defler
Serzeniþim Hakka, Rahmet-i aflar
Sürçü lisan Ettimse ‘tövbe’ bilensin

Yarsuadým ;Þahabendeyim; Neyim
Ne, Neyzen olabildim; Nede neyim
Kudümün ahengiyle; Semazedeyim
Leylazenlerle sana dönerim; Bilensin

Sosyal Medyada Paylaşın: