Her hoþçakal deyiþinde parça parça bòlünmekten Gitme diye feryat figan etmekten Dönmeyeceksin korkusuyla ölüp ölüp dirilmekten çok yoruldum.
Gidiþlerinin ardýndan Umudumun bittiði an da Hiç gitmeyecekmiþ gibi dönüþlerinden Defalarca yeniden baþlayýp bitirmekten Özlemekten beklemekten Ön çok ta umut etmekten yoruldum.
Aþk’’mý bu savaþ mý? Kim maðlup kim galip Sen üzdüðüne piþman Ben beni sensiz býrakan sana düþman Ýki düþman misali Nefretle ve o nefret kadar büyük aþkla Aþkla savaþmaktan yoruldum.
Ha.. Bu arada yoruldum dedim Artýk sevmiyorum demedim.
Ben seni öfkelendiðim nefret ettiðim Hatta alnýna kurþun sýkmak istediðim an bile O an ki öfkem kadar büyük sevdim Sevmekten hiç vazgeçmedim.
07.08.2015
Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeminli Şiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.