D A Ğ / L A R

-Hünkâr Daðlý’ya-

Ne daða küseriz ne de Daðlý’ya,
Toy filiz büyür de olur sarýçam.
Aþina deðiliz köþke yalýya,
Bizi ancak daðlar avutur hocam!

Bize göre deðil deniz tutkusu,
Issýz vadilerde huzur buluruz.
Genzimize dolar ýtýr kokusu,
Dað lafý edince bir hoþ oluruz.

Sarmaz bizi kumsal sahil sayfiye,
Lodostan imbattan çabuk býkarýz
Yongalardan ateþ yakalým diye,
Rüyalarda bile daða çýkarýz.

Ýyi gelmez bize sedefli sular,
Alýþýk deðiliz martý sesine.
Ýçimiz ferahlar sevinçle dolar,
Daðdan söz açýnca hep öylesine.

Çözemeyiz miço tayfa dilini,
Anlamayýz fora nedir, yeke ne!
Uzatýrýz gerçek dostluk elini,
Dað baþýnda kurda kuþa dikene.

Bilmeyiz körfezi dalgalý koyu,
Yeþil hülyalara dalar gideriz.
Bir köknar altýnda bütün gün boyu,
Dað ile konuþur sohbet ederiz.

O yüzden överiz bizim Ferhat’ý
Dað ile muhabbet sevdaymýþ meðer.
Hep daða süreriz soylu kýr atý,
Biz daðý severiz, dað bizi sever.

(2018)

Ali Rýza Atasoy

Sosyal Medyada Paylaşın: