Serzeniş

Gözlerim ufukta bir mesken tutmuþ,
Ayrýlmaz bakýþlarým taa ötelerden.
Ýçimin yangýnlarý Nil’i kurutmuþ,
Çare yok güllerden,menekþelerden.

Çalkanýr þu dünya baþýma sorsan,
Denizler köpürür daðlar yýkýlýr,
Alýp þu güruh beni boþluða vursam,
Yine þu baðrýma hüzün çakýlýr.

Yanýyorum,gidiyor baþým geriye,
Ýçini doldurmuþ baþaklar gibi.
Halimi soracak olsan ne diye,
Halinden yorulmuþ sokaklar gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın: