Karanlýk büyük olunca göl gibi deniz, Ayýn gölgesi düþer suya yakamozlaþýr, Karanlýðýn az aydýnlýk hali geceye düþer, Düþünceler yürüyor sessizliðime, Yalnýzlýðým acýyor sensizlik oluyor. Büyük bir karanlýðýn altýnda Sevgiliyi biriktiriyorum sessizliðe, Ayaklarým karanlýða sallanýyor, Yýldýzlardan dilek tutuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Çakıroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.