Kim bilir derdin nedir, belki de yok ailen Kara kýþta soðukta, çekersin bitmez çilen Ýbret almaz halinden, görüp insan acilen Aç mýsýn açýkta mý, halini bir soran yok
Ezen ezene düzen, kim kime yeter gücü Bu tablolar ne hazin, ne kadar ürkütücü O da sen gibi insan, can taþýr deðil öcü Seni insandan sayýp, kul yerine koyan yok
Yerin yurdun belirsiz, hayat geçer göçebe Karnýný doyurursun, beþ kuruþ girse cebe Görmezden geliyorlar, oynuyorlar körebe Onlarýn dikkatini, cezbedecek boyan yok
Ýsraf diz boyu olmuþ, çöpte fazla azýklar Çöpten geçiniyorlar, bize olsun yazýklar Açgözlü hep insanlar, birbirini kazýklar Dünyalarý yeseler, ne yazýk ki doyan yok
Kâh köprü altlarýnda, kâh ortada kalmýþlar Hayat denen kavgadan, nasibini almýþlar Seni görmüyorlar mý? Hayallere dalmýþlar Feryat figan etsen de, sesini bir duyan yok
Ýnsafý hiç kalmamýþ, bu koca büyük kentin Bazen de dilenirsin, çok vahim vaziyetin Ne oldum deme sakýn, yarýna yok garantin Vereceðin sadaka, bil ki seni soyan yok
Menfaat dünyasý bu, her þey bak karþýlýklý Kimi saðlýklý yaþar, kalben hep hastalýklý Kimseye güvenilmez, hep içten pazarlýklý Göründüðün gibisin, þeffafsýn bir foyan yok
Bu hallere düþmeyi, istemezsin elbette Sokaklar tekin olmaz, belirsiz akýbette Kime sýðýnacaksýn, garip kaldýn gurbette Bunlarý idrak edip, kafayý bir yoran yok
SADIK YILMAZ Tarih:25.10.2016 Düzenleme:16.01.2018 ================ Sosyal Medyada Paylaşın:
SADIK YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.