SEVEMEM SENİ İSTANBUL KADAR
SEVEMEM SENÝ ÝSTANBUL KADAR
Ey sevdiðim, sevemem seni Ýstanbul kadar
Ýnan ki, bu kalbim onun hasretinden kokar
Ne olursun sen var git baþka birine yar ol
Emin ol ki o sana benden daha iyi bakar
…
Hem bilirsin, ben sonbaharýn evladýyým
Gecelerin sessiz ve yapayalnýz adamýyým
Sen ey sevdiðim, aþkýnla açýlmýþ bir gül iken
Ben bu garip halimle sana yar olmamalýyým
…
Ýkimizde biliriz, yüreðim baþkasýný sevmez
Adý gibi hasretten gönül yolunu hissetirmez
Sen her ne kadar benim bu halime razý olsan da
Kusura bakma, bir gönülde iki sevda yeþermez
…
Senin varlýðýndýr aþk adýna gönlümdeki gerçek
Ama o þehr-Ýstanbul’dur koklayamadýðým çiçek
Ne edeyim kara gözleri ile yüreðimi yakan yar
Ýnan aþk adýna Ýstanbul dýþýnda yok bir seçenek
…
Ne olur kýrýlmasýn güzel gönlün benden yana
Ýstesem de bu periþan halden yar olamam sana
Ben böyle takvim yapraklarýnda solmuþ iken
Ey nazlý yar, olur da umut baðlamayasýn bana
…
Sende bilirsin,bu aþk imtihaný insaný çok ezer
Bir yerde baþladý mý, ümidi o an içinde sezer
Ne olsun ki halen kavuþamadýysam ben ona
Ýnan her gün yüreðimde bir Ýstanbul’lu gezer
01 Kasým 2011
Bakü-Azerbaycan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.