yüküm bana yük değil
sahi her gün hissediyorum, yüreðimin zelzelesini
her gün derinlerden geliyor rüzgara kapýlan ninni
artýk türkümüz söylenmeyecek, yüreðim dilimden ýrak
sen , boþ ver yarým kalan mýsralarý, kendi haline býrak.
***
acýyý içime atmak istedim de, gözyaþlarým fýrlattý attý dýþarý
topraða düþsün yeþertsin dedi, tez zamanda getirsin baharý.
ahh ! acý inletsen de beni, sen kalbime iyi gelen en iyi ilaçsýn
kimliðimi kazandýran , aþk ve ýstýrabýmý hayallerimin içine katansýn
***
yoksa ben sanýldýðý gibi iþlevsiz, kiralýk bir kalp miyim?
yoksa ben hayal dünyasýnda gezen, efsane bir basma kalýp mýyým
yoksa sanal yalanlarla yaþayan çakma bir enstrüman bilinmezi mi?
ya da yeni bestelenecek þarkýlara doðmamýþ, seçilemeyen bir rüya mýyým.
***
bilmiyorum kimin ahýný aldým ki ýstýrabýn bin bir halini beste yapýyor kalbim
kelimelerin anlatamayacaðý tüm iþkenceleri, kendi ruhuma iþledim.
benim mutluluðum acýlarýmdý ve gözyaþýmdý bana yer resimleri çizdiren
beni yansýtandý yüreðim ve bir çocuk neþesiyle, o þarkýlarda býrakan.
***
þimdi yeniden nefeslenmem ve ayaða kalkmam gerek
yeniden kendimde güç kuvvet ve güzellikleri bulmalýyým
tüm zorluklara ve zayýflýklara karþý ilhamýmý donatmam gerek
ben yeni bir beste, yeni bir yükle; aþk ve ahenkle kendime varmalýyým.
***
yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.