kente küsen yeþilin huzuruna serilmiþ taze toprak kokusuyla bana sýcak gelen kucaðýnda servilere seyrim cennet algýsýný dillendiren kuþ seslerine merakýmý irdeler gönlümün isimleri isimsizleri nakýþlanmýþ gökkubbeye kanatlanýr vakitlerim daha birkaç edebi dörtlük okumadan mezar taþlarýndan ve düþünürüm derinliðe varamadan
-ve ne çok özlenir oralarý diye söylenirim sonsuza sýkýlmadan-