sensiz bir şehirde
Yine bu gece
Ellerim cepte bu þehirde
Yaðmur inceden inceye yaðarken
Kalbim sýzlýyor her damlasýnda
Caddelerde insan yýðýnlarý
Vitrinlere mýhlanmýþ gözleri
Fiyat küpürlerine asýlý mankenlere aþýk
Göz ucuyla seyrediyorum
Kendinden geçmiþ bu insanlarý
Sevmek kendinden geçmekse
Insanlarýn hepsi kendinden geçmiþ
Gecenin geç saatine ragmen
Romen kýzýnýn elindeki güller
Samimiyetten uzak, maddeye aþýk
Çiftlere uzanýyor titreyerek
Yanýndan geçerken yüzüme bile bakmýyor
Ne romen kýzý ne de elindeki gül
Oysa bilseydi yandýðýmý
Her damlada cýz eden kalbimin kýzgýnlýðýný
Elindeki güller tomurcuk açardý
Beþ kuruþluk güllerin gösteri geçidi oldu aþk
En küçük mücevherlerin
Küçücük kutulara sýðdýrýlarak
‘Seni seviyorum’ demeleri oldu
Bir pýrlanta yüzüðüne satýlan
Aþklarýn adý vahdis edildi
Müzakere salonlarýnda
Hala yaðmur yaðýyor
Kalbimin en derinine
Bir düþtük ki aþk çukuruna
Ne sen çýkabiliyorsun ne de ben
Ne de zor geldi bu gece
Bu þehri yürümek…
Tophane sýrtlarýnda yürürken
En sýcak muhabbetlerin içimizi ýsýttýðý
Þubat ayý geldi aklýma
Beyazlara bürünmüþ Bursa’ya
Gelinlik giydiriyorduk özenerek
Ulucamiden gelen ezan sesiyle
Nikahýný kýlýyorduk Bursa’nýn
Oysa gelin sendin
Bu aþka nikahý kýyýlan biz
Her adýmda karlarýn eridiði
Bursa’ydý soðuk þubat ayý
Hala yaðmur yaðýyor
Kalbimin en derinine
Bir düþtüm ki aþk çukuruna
Ne sen çýkabiliyorsun ne de ben
Otobüs duraðýna sýðýnmýþ insanlar
Bir bilseler senin kalbine
Mülteci olduðumu hicret ettiðimi
Hepsi çýkar da yer verirlerdi aþýða
Ama umursayan bile yok
Insan dünyaya oyuncak olmuþ
Kim kime ninni söylüyor belli deðil
Uyuttun bizi dünya
Yalan aþklarla karmaþýk sevgilerle
Yine ezan okunuyor ulucamiden
Okunan ezan sesiyle ben
Aþkýmýn hikahýný tazelemeye gidiyorum.
Hala yaðmur yaðýyor
Kalbimin en derinine
Bir düþtüm ki aþk çukuruna
Ne sen çýkabiliyorsun ne de ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.