Buz gibi, berrak sularý koynundan Sebil eder, daðýtýrdý gönlünce, Yollarýnda rüzgâr ile yarýþta, Çýðlýk çýðlýk, menziline varýþta Yükselirdi göklere, çarpan suyu; Aþký; yücelere her kaldýrýþta!
Gözlerinde parlar zaferin düþü, Dudaðýnda, hakimiyet gülüþü, Sesinden dört yana tutuþarak Baþýndan akardý yýldýz yýldýz Daðý, taþý koparýrdý sel olup...
Gözü kara, þahlanan bir küheylân, Yüreðinde dalga dalga sevdâsý Alnýnda nûr gibi, parlardý ak ak... Ölçüsü yok, yüreðindeki sevgi Katmer katmer açan güller misâli, Gönülden daðýtýr, karþýlýksýz, Bir kitap ki, göklerce, yaprak yaprak...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.