PENCERENİ AÇIK BIRAK
PENCERENÝ AÇIK BIRAK
Pencereni açýk býrak,kapatýrsan üzülürüm.
Perdelerin arasýndan,rüzgar ile süzülürüm.
Gül cemalin göster bana,buzlar gibi çözülürüm.
Yakamda kýrmýzý gül ol,siyahlarý takmayayým.
Saçlarýný savur yelde,eser telini getirir.
Gül yüzünü göster aya,geceyi erken bitirir.
Seni gören deli gönlüm,bakar aklýný yitirir
Sular gibi sakla beni,yaban baða akmayayým.
Gün dolanýr akþam olur,efkarým doðar geceye.
Cümleleri söyleyemem,muhtaç olurum heceye.
Ekin kurur,su çekilir,dönerim ýssýz leçeye.
Gözlerin küsmesin bana,el gözüne bakmayayým.
Bülbül ile þarký söyle,seherde yelden alayým.
Gelmiþ durmuþum kapýnda,iste yanýnda kalayým.
Ýstemezsen çekip gidip,senli hülyalara dalayým.
Saçlarýndan birkaç tel ver,ver zulamda saklayayým.
Uzak yýllardan gelmiþim,özlem doludur her aným.
Sefalarým hiç olmadý,hicran ile yandý caným.
Beklemekten güçsüz kaldým,çekildi damardan kaným.
Bana sevdiðini söyle,ben canýmý yakmayayým.
Bir an görsen geldiðimi,kollarýný açar mýsýn?
Yüzündeki þaþkýnlýkla,bana doðru kaçar mýsýn?
Yoksa uzaklardan bakan,gelemeyen naçar mýsýn?
Al dizinde uyut caným,kuytularda yatmayayým.
17/02/2018 .H.Iþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.