günü güneþin yüzü ile örtüyorum bildiðim bir þey yok karýncalarla aðaçlar el ele verip vakit geçiriyorlar kendi yönlerine dalýp seyretmekten baþka çarem yokmuþ gibi uyanýp daha ötesini duymaya çalýþýyorum
deðiþkenliðin yankýlý aralýðý sevgi sever bilmece soruyor korkusunun üstüne çýkýp bu mu doðru sanki yanlýþ gitmeyen bir þeyler varmýþ gibi her þeyi mutlak anlamak doðru deðil
sözler de çürür sevgilim his yordamý ile büyülenen kanatlarýn havayý yorumlamasý hafiflik duygusu saçarak açarak gülümseyen sevgili gelinciðin yudumlamasý seviþirken benimle
iþte rengarenk kanayan bilmece bu dolduruyorum geçen günleri ölümle sýcak dudaklarý yanaðýmda kalan sevgiyi unutup gitmeli miyim seninle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.