Affetme bebek bizi!
Bebek! Affetme bizi ne ettiysek biz ettik.
Deðerlerimize tutunamadýk, insan yetiþtiremedik.
Nefsimize hizmet ededura insanlýðýmýzý unuttuk.
Öyle acizleþtik ki hayvanlara imrenir olduk.
Affetme bebek bizi!
Seni yaþatamadýðýmýz gibi kirlettikçe kirlettik.
Sen kirlendikçe dünya kirlendi.
Bugün alem toza topraða bulandý.
Kalkamadýk bu yükün altýndan.
Küçücük bedenin kocaman ruhunla
Çöktün içimize, varlýðýmýzý sorgular olduk.
Þeytan bile dokunmaz sabi sübyana
Bu insandan olma insan müsvettesi nasýl kýydý sana?
Biz nasýl kýydýk sana bebek!
Þikayetin olsun Rabbi’ne.
Senin masumiyetin cihaný zelzeler.
Yerle bir etsin yýksýn baþýmýza dünyayý.
Çivisi çýkmýþ da yeri bile kapanmýþ bu alemin.
Affetme bizi, affetme insanlýðý(!) bebek!
Naim DAÐLAR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.