Bir sabah her þeye raðmen uyanýversem, Koþsam terliklerimi dert etmeden cama. Rüyalarýma gelen mutluluðu görsem, Salýversem kolumu pencereden ona.
Bilseydim beklediðim gelecek ati’den Hazýrlarým yeisle ringe çýkan sabrý Karýnca misali yola düþen ümitle Belki bir hüzün terk eder bu hicranýmý
Ne kadar da yaralýdýr bu kýrgýn yürek Sýkmaz artýk vefasýzlýk narin canýný Gitmeye hazýrken kalmaya var mý gerek Sarsýlmaz bir güç tutar göðüste imaný
Olsun, varsýn, yine de kimseler duymasýn Bir Yunus daha gider ýslak teneþirde Gelip geçmez sözler, burada da kalmasýn Dökün, toprak gibi, mezarýnýn üstüne
Buðra San/10 Þubat 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buğra San Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.