gökyüzünün yalnýz kuþlarý olduðumuz içindir belki de, uçurtmalara özeniþimiz, özgürlük güzeldir ama,mevsimler anlamýný yitirir zamanla, oysa,baharý var,kýþý var ömrün de öyle deðil mi, yaðmurlara,fýrtýnalara dayanmak kolay deðil, bir el ister yalnýzlýk, gökyüzü onu þiddetle sarstýðýn da,ellerini asla býrakmayacak, ve bir yürek ister, kendinden önce onu düþünüp, her zaman onun için atacak..
iþte biz de ayrý diyarlarýn kuþlarýydýk seninle, birbirimizden habersiz uçuyorduk, kendi gök kubbemiz de, ne zaman karþýlaþtý yollarýmýz bir göç mevsimin de, o zaman anladýk, biz seninle ayný gök yüzünün kuþlarý olmalýydýk....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.