Uzaklar Her Zaman Güzeldir

daðlara sýrtýný yaslayan bir rüzgarým ben
güne bakan bir karanlýðýn içindeyim
ne yýldýzlar var gök yüzünde
nede mavi bulutlar
bir karanlýðým ben
kör bir karanlýk
kendimden habersiz bir ýþýk arýyorum
umudu aydýnlatacak
yüzümü gülümsetecek
beni ayakta tutacak bir ýþýk

ama gittikçe köreliyor ayaklarým
dizlerim tutunamaz halde
koþmak istiyorum
yürüyecek dermaným yok
yürümek istiyorum
ayaða kalkacak gücüm yok
oturduðum yerden düþünüyorum seni
sýrtýma hançerler saplanýyor
sol yanýmda bir çatýþmanýn ortasýnda kalýyorum

ve seni soðuk bir duvara anlatmaktan usandým
her gelip geçende seni aramaktan
rüzgarýn kokunu getirmesini beklemekten
güneþin doðuþunu
günün aydýnlanmasýný
yüzümün gülmesini beklemekten usandým
yaz’ýn ortasýnda kýþý yaþamaktan
kýþýn ortasýnda çýð altýnda kalmaktan usandým

ben bugün de seni çok düþündüm
çok aradým seni
sanki yüzyýllýk bir uykuya dalmýþým
bütün düþlerde sen varsýn gibi
içimde bir kenti yürüyorsun
elinde mavi bir bulut
göðü sahiplenir gibi yürüyorsun
içimde senli gülüþler
senli sevinçler
senli özlemler çoðalýr gibi yürüyorsun

bir insaný sevmenin
ne kadar zor olduðunu sende öðrendim
yüreðim parçalanýr gibi oluyor
ama ufacýk bir þey ayakta tutuyor beni
yýkýk dökük bir yerleþke gibi
umudumu yitirmek üzereyim sevgilim
ama içimde bir yerlerdesin
ve hep iþgalinde yaþýyorum seni

ve zaman gelip geçiyor
onca isteðine köhne kalýyor sevda
bunca yýl acý çekmiþken daðlar
kuþlar kanadýndan vuruluyor
yetim çocuklar kaldýrým taþlarýna sýðýnýyor
saðanak saðanak yaðýyor yaðmur yine
ve bir umudu daha öldürüyor zaman
sonra siyah bulutlar sarýyor etrafýmý
oysa çocukken bütün bulutlar maviydi
sonra bir palyaçoya gülümsedim
yüzü güleç bir palyaçoya

uzaklar her zaman güzeldir
çünkü uzaklarda insanýn düþleri vardýr

ibrahim dalkýlýç

15.02.2018
22.05 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: