GELDİM BAK ANA
Hasrettin, aðlardýn, yanardýn ana!
Dert olurdu, keder olurdu bana.
Her telefonunda kýzardým sana
Döndüm, hiç aðlama; geldim bak ana!
Bitti artýk hasretlikler geldim bak,
Yürek tandýrýnda bolca ateþ yak.
Öldüm sayma, baðýþladý yüce Hak,
Çok mutluyum, inan, döndüm bak ana!
Her gün görüþelim, gel mezarýma.
Üzülme yokuma, güven varýma,
Düþmanlar düþsün de, yansýn narýma,
Uzakta deðilim, geldim bak ana!
Þehitlere sakýn, ölü demeyin,
Can vermeyi; vatan, millet, din sayýn.
Bu acýysa senin de vardýr payýn,
Çok üzülme, sana geldim bak ana!
Anlýmýza yazýlmýþ, silmek çok zor,
Þehit olmak güzel, ölüm gelir hor.
"Acýn var mý?" diye bir de bana sor,
Acýsýz, sancýsýz geldim bak ana!
Karlý bir gecede çatýþýyorduk,
Laf yerine mermi atýþýyorduk.
Vurduk mu bir hain yatýþýyorduk,
Kader bu kadarmýþ, geldim bak ana!
Üzülme, aðlama; düþman gülmesin,
Vataným kutsaldýr, kimse bölmesin,
Sivil insanlarým asla ölmesin,
Bir tabuta sýðdým, geldim bak ana!
Benim ihtiyacým bir Fatiha’ya,
Ruhum yükseliyor arþ-u-âlâya,
Hain ne bilecek yüreði kaya,
Ben gururla sana geldim, bak ana!
Hainin emeli beni incitir,
Taviz yok kardeþim, bunu sen bitir,
Bir deðil, binlerce þehitler getir,
Tek baþýma sana geldim, bak ana!
ZÝNNUR TÝRYAKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.