kabuk tutmayan yara
hepimiz kabuk tutmayan yaralarla sýnanmýyor muyuz?
sevdalý bir gönülde hisler kabuk tutmayan yara gibidir.
þayet kendini kendinle meþgul edebilmeyi öðrenemediysen
gün gelir kabuk tutmayan yaralar;
hakikaten içini yaralar
ve….. gün gelir
seni bir dörtlükle son kez tanýmlar.
üreðinde sevgiyle dolup taþan ve
pozitif enerji yayan insanlarýn hali gibi,
her gününüz bir öncekinden bir týk daha
muhabbetle yoðrulsun...
benim söylemlerimde düþünen akýl sahipleri için,
sözlerim hiç bir zaman keser gibi kendine yontma hokkabazlýðý deðil,
bilakis, muhataplýðýn her iki taraf içinde geçerliliði olduðu
ve bu þekilde dikkate alýnmasý gerektiði, bilhassa
vurgulanýr.
sözüm düþünen ve yorum yapan akiller için geçerlidir.
düþüncesini netleþtirmeyen insandan olgunluk
beklemeyin.meddezirler hayatýnda eksik olmaz.
sahilinde sert dalgalar ve fýrtýnalar vardýr.
kýrmak yýkmak ve dökmekte maharet gerektirmez
ya anlamak mý halden ?
hissiyat yeterlidir þemsiye gerektirmez.
diyor ki; içimdeki þair
için de taþýnmýyorsa samimi bir duygu
çakma sözler çýkacaktýr, gün aydýnlýðý gibi
dobralýk özde olur , gereksiz ve boþtur övgü
lafa gelince dürüst olun, saplansýn ok gibi...
***
yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.