"Allah yolunda öldürülenleri sakýn ölü sanmayýn. Bilakis onlar diridirler, Allah´ýn lütfundan kendilerine verdikleri ile sevinçli bir halde, Rableri katýnda rýzýklandýrýlýrlar. Arkalarýndan gelecek olanlara þunu müjdelemek isterler: Onlara hiçbir korku yoktur ve onlar üzülmezler. Allah´tan bir nimeti ve lütfu ve Allah´ýn müminlerin ecrini zayi etmeyeceðini müjdelemek isterler.” (Al-i Ýmran, 3/169-171)
Bozkurt yürekli yiðitler, Kurþun dökmeye gittiler. Kalpte iman dilde tekbir. Turan’a yola çýktýlar.
Azgýn bir topluma karþý. Atýldýlar Bozkurt gibi Korumaya adaleti. Yemin etmiþlerdi belli.
Yol gider Kýzýlelma’ya. Beklemesin ana-baba. Selam olsun ÖZALKAN’a Vardý Peygamber yanýna.
Oðuz Kaan durmaz geri, Damarýnda Oðuz Kaný. Bura dedi düðün yeri O’da atýldý ileri.
Uyuyan dev uyanmýþtý. Türk’ün sabrý tükenmiþti. Hainlere ölüm dedi. Durmak bana zülüm dedi. Ok yaydan çýkmýþtý artýk Yýllarca yalandan býktýk. Dostu düþmaný tanýdýk. Biz mazlumun yanýndaydýk.
Bekliyordu peygamberim. Gitti. Fatih Mehmet Han’ým. Peþinden Ali Gümüþ’üm. Sabýr ver Yüce Allah’ým.
Yüz bin bozkurt bir arada, Haykýrdýlar Yaratana. Rýzan için çýktýk yola. Bizi bu yoldan ayýrma.