mechul yerlerde sürünen garipler gibiyim rüzgarda uçan yapraklar dolaþýr etrafýmda sen gelmezsin bu gecede ben sensiz kalkarým sabahýma gün ýþýðý vururken gözlerime ýslatýrken yanaðýmý damlalar silersin diye beklerim gelmezsin bilirim inatçým hayal ederim geçen giden biten o güzelim yýllarýmýzý ben sende tutsak bir mahkum sen firari kaçaðýmsýn koynumda sakladýðým solmuþ resminle avunan bu aþýða bak seni ne çok seviyor biliyor musun hissetsen çok tan gelmiþtin ama ben biliyorum ki sen hiç gelmeyeceksin bana dönmeyeceksin acýmayacaksýn bu aþk dilencisine gelme ben senin hayalinide severim ben kokunu alýrým esen rüzgardan umut ederim yanýmdaymýþ sýn senle yaþarým sen varmýþsýn gibi kendimi avuturum kandýrýrým iþte sen hiç gelme olur mu dönme ismailine ben aþklarýn unuttuðu civeleðim ya
yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Civelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.