Ýçim þiir þiir kaynýyor Hece hece büyüyor gönlüm Alem anlamýyor sözümü Duymak gelmiyor içimden dýþýmý Bedenim buz gibi Ruhum alev alev...
Büyük bir göç baþladý düþlerimde Þehirden köye bir göç Ýnsanlýða uçmaklý bir göç Var ettiðim þehirli kirliliklerden Safiyane köylülüðe göç...
Önce nadaslý topraðýmý sevgiyle süreceðim Merhamet ekeceðim tohum tohum Özgürlük timsali güvercinimi Uçuracaðým harman yerinde Yýlký atlarýný koþmak yavuklu kapýlarýna Ýlmek ilmek merhamet dokumak Ýmece usulü aðlayacaðým yarýnlarýma Bakraç bakraç umut taþýyacaðým Süzülmeden tandýr baþýna
Belki bir el uzanýr yarama Kabuklarý altýnda kinlerime inat Söksün tabip içimi Deþsin döþümü Kanýmda kalan son insanlýk düþsün topraða; Mevlana Þemsîne kavuþsun diye Yunus yine düz odunlarla gelsin Taptuða Hacýbektaþ gül devþirsin bozkýrlarda Tezeneler susmasýn avazým ayyuka çýksýn Çok mu olur ne dersin? Yekûnu bir kelime Yekûnu bir ses Bekliyorum son nefes....
Sosyal Medyada Paylaşın:
SelimADIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.