ahh.., ölüm uzaðým, yaný baþým uzat ellerini aþk tükendikçe, dünya küçüldükçe yalnýz sana büyüdüðüm
ahh.., dirimin ansýz, zamansýz cepsiz gömleði bunca çamur, kir, pas varken beyaz senin neyine
ki aþk, mavisinden kulaçladýðýmýz düþlerde solungaçlarýmýzdan kýrmýzýyý solumak deðil midir deðil midir ölüm, koyulaþtýkça nefsimiz, nefesimiz bir deðil bin vurgun yemek derin mavilerde
aþk, ölmek, ölmek aþka sirayet etmekse, ecele kýyýlan nikah, son nefese tanýklýk etmekse ölüm melekleri ve þahitler huzurunda . . … “evet” diyorum…
ilhanaþýcýþubatikibinonsekiz
……………………………………………………………………………………………………………………………….. evet... þiire, aþka ve en çok ta ölüme yaþadýðýmýz sürece nikah kýyarýz ama kaderin ayaðýnýn altý kederimizin üstüne basýlý olur her sefere. aþk a inananlardaným elbet týp ký ölüme olduðu gibi ama ne bileyim görmek istediðim mavi pervazlý, kýrmýzý perdeli pencereden baktýðýmda “aþkýn, sevginin, sevgilinin günü nasýl olur, bir güne nasýl sýðdýrýlýr koskoca yýl” diye sorarým kendime. neyse boþ verin beni belki de hala siyah beyazlý fotoðraflarda asýlý kalmýþtýr yüreðim ama yinede bu güne, aþka inanan tüm dostlarýmýn, site sakinlerinin sevgililer günlerini bu þiir vesilesiyle kutluyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.