kadýn daha fazla dayanamadý ve diz çöktü yere üzerine istila eden karýnca sürüsüyle açlýktan gözleri dönmüþ parçalýyorcasýna kadýný ýssýrýyorlardý bu ilk deðildi kadýnýn baþýna gelen canýnýn açýsýndan yüreði param parça olmuþtu gözleri kan revan içinde kulaklarýnda karýncalarýn hiç bitmeyen çýðlýklarý rahat býrakýn beni diye yalvarsada boþa iþleri buydu
kadýnýn
tek isteði þu illet karýncalardan kurtulup kafasýný yastýða koyup huzur içinde uyku çekmekti
elleri kaldýrdý semaya Rabbim beni kurtar Bu dertten al üzerimden yükümü bir sabah gözlerimi açayým bende huzurla düþünmeyeyim yarýný etrafýmdaki insanlarý
ve Yaradanina sýðýndý kapattý gözlerini biliyordu elbet yaradan o gözleri huzurla açacaktý .
Þengül Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen_-3372 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.