anlatýyorum kendime derin yaralarýný atlarýn seranderlere asýlan mýsýr tanelerinin suya akýþýný sessiz çayýr þarkýlarýnýn ses olmalarýný su dilendiðim bir ýrmaðýn kenarýnda her ölü için nöbetteyim þimdi.
iþitiyor musunuz yaðmur hýçkýrýðýný tabutlarýn geçiþini soyulmuþ libaslarýyla karanlýðýn içinde elleriyle tahtalara avlulara aðaçlara dallara göðe topraða vurarak yol aldýklarýný
gidiyorlar su ne desin içimdeki öfkeye siyahýn kuþu olmuþ savaþýn kuþlarý olmuþ suyun dalgalarýna nasýl anlatayým dönüþü olmayanlara yol olan suyu.
çocukken söylerdi annem yol kenarýnda karýncalara basma bir hikayenin bitiþi gibi tellere dolanýr zülfü siyahýn bir köprü olursun yaðmurun aðzýnda prangalý taþ basarsýn baðrýna tuzla yýkarsýn yaralarýný da hiç iyileþmez içindeki kabuklar ve ölüler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.