ALIŞIRSIN YALNIZLIĞA
Hiç gitmeyecekmiþ gibi gelir birileri
Sonra gider hiç gelmemiþ gibi
Hiç yaþanmamýþ gibi
Yalnýzlýk kalýr avuçlarýmýzda
Bocalar boðulur yýkýlýr da
Sonra alýþýr insan yalnýzlýða
Bilirsin ki sabah uyandýðýnda
’Günaydýn caným" diyeceðin biri yoktur
Tek kiþilik hazýrlarsýn kahvaltýný
Sallama çay yeter mesala
Demlikle demlemeye gerek kalmaz
Üstüne baþýna da özenmezsin
Nasýl gözüktüðünün önemi yoktur
Yemek saatleri de belirsizleþir
Ekmek arasý da atýþtýrsan olur
Böyle daha iyiyim dersin kendi kendine
Hiçte iyi olmadýðýný bile bile
En çok akþam üstleri vurur yalnýzlýk insanýn yüzüne
Balkonda yalnýz oturursun
Bilirsin dönmeyeceðini
Yine de bir yerlerden çýkýp gelecekmiþ gibi
bakýnýrsýn gelene gidene
Anýlar dolar akþamýn hüznüyle birlikte
yüreðine
Burnunun direði sýzlar özlemle
Ne kadar inkar etsende kendine
Beklersin gidenleri
Býrakýp gittikleri yerde.
17.08.2015
Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeminli Şiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.