Ayrılık Zormuş Efendi
Bir yangýn var yüreðimde yanýyor
Ayrýlýk ölümden zormuþ efendi
Deli gönül sevdiðini arýyor
Direnip dayanmak zormuþ efendi
Farkýnda deðilim bastýðým yerin
Kalbimde yara var oldukça derin
Buralarda kalmam çeker giderim
Maziyle yaþamak zormuþ efendi
Ateþim yükseldi baþým dönüyor
Umut ýþýðým kararýp sönüyor
Bilirim gidenler geri dönmüyor
Bir baþýna kalmak zormuþ efendi
Yediðim yemeðin yoktur lezzeti
Ayriliðin hiç olurmu hikmeti
Nankör inkar eder elbet nimmeti
Nanköre yar olmak zormuþ efendi
Yarý yolda kalmak ar geldi bana
Zalim olan hiç gelirmi imana
Duygusal yüreðim dayanmaz buna
Ýhanet yarasý zormuþ efendi
Uykularým kaçtý sarardý rengim
Sýfýrý tükettim kalmadý sevgim
Anladým dünyada bulunmaz dengim
Aþka boyun eðmek zormuþ efendi
Nerdeyse duracak tekliyor kalbim
Ne idealim kaldý ne hayalim
Ozan Güner Kalmadý hiç mecalim
Aþk oduna yanmak zormuþ efendi
Güner Kaymak / Amsterdam 12.03.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.