Candan içeri bildim..

Bir ömür..
Canan, canan dedim
Candan içeri bildim, benimsedim

Ne arzu
Ve ne de tutku istedim
Sabrý ümitle huzur, saadet istedim

Zandan
Aklý karartan zafiyetten
Geçtim, hissiyatýma çok itibar ettim

Günler
Geçtikçe, Siret þerh edilince
Ah u zar etmek istemedim, çekildim

Bir gün
Kalbi hassasiyeti anlar dedim
Ýnsanýn özeline hep saygý bekledim

Býrak
Benim sýrlarým, hayat kitabým
Henüz tamamlanmadý ki bak, dedim

Niçin
Vehim ve kýskançlýk içinde
Bu kadar küçülmesini beklemezdim

Güven
Ve sadakat, samimiyet nedir
Þüphe ve vehim nefsi zafiyet dedim

Hiç
Ýtibar etmedi, sesini yükseltti
Ben sabrý, teenniyi, nezaketi diledim

Özellikle
Sükut etmeyi tercih ettim
Çünkü nefsiyle konuþuyor biliyordum

Ýtham
Ve iftira nasýl ve kim için vebaldir
Zan ve zafiyet nefsin için hazýr olandýr

Hak
Ve hakikati bilmeyen, öteleyen
Ýnsan olmaktan uzaklaþmýþ bir hesaptýr

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: