Bulutlar Sürgün Olur, Gökkuşağı Elinden
Ah be gülüm bilsem bir, kýrk nasýl elli eder
Hüsranýmýn keþkesi, haraminin dilinden
“Tan hükmü, düþün üssü”, beþlerim belli eder
Karanlýðýn korkusu, gecelerin rolünden
Yalnýzlýkla dertleþtim, gülüþlerden bezeli
Can çýkmadýkça adým, düþlerimle özeli
Ummana kafa tutmuþ salla gezdim gezeli
Rahmet yýkar topraðý, meltemin güzelinden
Kurulmuþ baþ koyarak, aþkýn maverasýnda
Sonrasý yoktu canýn, sýlanýn serasýnda
“Can, canda bulsa cihan”, elle yüz arasýnda
Bulutlar sürgün olur, gökkuþaðý elinden
Bülbüle has heyecan, kol gezenin özünde
Geceler rüya kokar, hasretin infazýnda
Hülyaya daldýðýmda, Delibal’ýn gözünde
Göreceksin ilkbahar, utanacak hâlinden
Celil ÇINKIR - DELÝBAL
Not: Çift ASTOKRÝÞ’li bu þiirim, aslýnda Türkçe’nin ne denli bir þiir dili olduðunun da ispatýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.